«Ταΐζω το συναίσθημά μου» παρέα με τον Morrissey και τον Nick Cave

Εικονογραφημένα βιβλία μαγειρικής για vegan που θα σου λύσουν τα χέρια από την καλλιτέχνιδα – συγγραφέα Automne Zingg και τον ταξιδιώτη – chef  Joshua Ploeg.

 Σχετικά με το project

Ο «Μικρόκοσμος» βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσει τα πολυτιμότερα βιβλία μαγειρικής και «έργων τέχνης».

To «Defensive Eating» – «Αμυντική Διατροφή» από τον Morrissey, τον γνωστό τραγουδιστή των «Τhe Smiths» που μεσουρανούσε την δεκαετία του 80’ και τo «Comfort Eating» – «Ευχάριστη διατροφή» με τον Nick Cave, κύριο συντελεστή του ροκ συγκροτήματος «Nick Cave and the Bad Seeds», είναι δυο εικονογραφημένα βιβλία με σκληρό εξώφυλλο γεμάτα τέχνη, συνταγές και πάρα πολλά συναισθήματα που εικονογραφήθηκαν από την Automne Zingg και «συνταγογραφήθηκαν» από τον Joshua Ploeg.

Κοιτώντας προσεκτικά το εξώφυλλο τι θα σκεφτόσασταν;

Μπορείτε να τα φανταστείτε ως ξεκαρδιστικά βιβλία εμπειριών –  pop, punk, rock μουσικής με “pop –art”  ζωγραφιές και περίτεχνες συνταγές ή ως βιβλία που παρέχουν διατροφικές συμβουλές και συνταγές μαγειρικής εξ ‘ολοκλήρου για vegans;

Από την απεικόνιση, περιμέναμε να διαβάσουμε τις θλιβερές ιστορίες των rock stars, οι οποίοι «πνίγουν» τον πόνο τους και τη λύπη τους στο φαγητό γράφοντας ταυτόχρονα τους στίχους και τη μουσική του «Opium Tea» (Nick Cave – 2014)  και του  «You are the one of me, Fatty» (Morrissey – 1997), ωστόσο, εμείς γελάσαμε ή μάλλον «κλάψαμε από τα γέλια» με τα σχόλια των συντελεστών και μάθαμε τις πιο γευστικές και εναλλακτικές συνταγές για vegans από τον vegan-chef Joshua Ploeg.

Σχετικά με τα βιβλία:

Defensive Eating with Morrissey:Vegan Συνταγές από “Αυτόν που άφησες πίσω”.

Πρόκειται για ένα βιβλίο γεμάτο όμορφα πορτραίτα των Smiths με ποικίλους διατροφικούς θησαυρούς. Κάθε πορτραίτο συνοδεύεται από μια «ποιητική» συνταγή. Μέσα από αυτό το βιβλίο μπορείτε να φάτε ό,τι τρώει ο Morrissey.

«Ο φτωχός Morrissey… είναι τόσο πεινασμένος! Και το να τρως κρέας είναι φόνος (όπως ο ίδιος δηλώνει τα τελευταία χρόνια)! Έτσι οι επιλογές του λιγοστεύουν. Μέχρι τώρα τουλάχιστον! Με την άφιξη του βιβλίου μαγειρικής «Defensive Eating with Morrissey», αγαπημένε μου Moz  δεν χρειάζεται να υποφέρεις άλλο από την πείνα, από την αβάσταχτη αναποφασιστικότητά σου και από την συναισθηματική επίδραση που σου ασκεί το σάκχαρο του αίματός σου τη χειρότερη στιγμή. Αυτές οι 100+ συνταγές που θα βρεις εδώ συνοδεύονται από ένα πορτραίτο του Morrissey να τρώει και να φτιάχνει αρκετές απίστευτα, νόστιμες, ποιητικές συνταγές  που θα χορτάσουν τον Morrissey και θα τον κάνουν να νιώσει ευχαρίστηση. Τι γλυκός, ο ίδιος κρατάει αρκετό και για εσάς και σας το προσφέρει μέσα από τις συνταγές του!»

Comfort Eating with Nick Cave: Vegan Recipes to Get Deep Inside of You,

Το βιβλίο αυτό περιέχει πορτραίτα του κύριου Cave, ο οποίος φαίνεται να κλαίει την ώρα που τρώει όλα αυτά τα γλυκά γεμάτα ζάχαρη και τα αλμυρά, τυρένια, υδατανθρακούχα γεμάτα σάλτσες τρόφιμα που όλοι ποθούμε όταν είμαστε λυπημένοι.

Όπως και στο βιβλίο συνταγών με τον Morrissey, έτσι και σε αυτό, κάθε εικόνα συνοδεύεται από μια συνταγή που θα σας βοηθήσει να ξεχάσετε όλα αυτά τα ανθυγιεινά και παχυντικά τρόφιμα που «ταΐζουν»  την συναισθηματική σας πείνα!

Ποια είναι όμως η ιστορία πίσω από όλα αυτά τα ασυνήθιστα βιβλία;

Ζητήσαμε από την καλλιτέχνιδα Automne Zingg να μας κάνει μια εισαγωγή:

Automne Zingg

«Το 2013 ήμουν απένταρη, ζούσα στο Los Angeles και διένυα την περίοδο ενός τρομερού χωρισμού. Ήταν ίσως μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ζωής μου και ένιωθα απαρηγόρητη. Δεν δούλευα, δεν έτρωγα, δεν έπινα, δεν έκανα τίποτα άλλο εκτός από το να γράφω καταθλιπτικά τραγούδια και να ακούω ακόμα πιο καταθλιπτικά τραγούδια, όπως αυτά των νεανικών μου χρόνων. Μου φάνηκε περίεργο το γεγονός ότι οι μπάντες που με τράβηξαν από τη γενικότερη «αδιαθεσία» των εφηβικών μου χρόνων σαν μια λυπημένη έφηβη, λειτούργησαν σαν έναν τύπο «ηχητικού υποκατάστατου του φαγητού», όταν πλέον ήμουν μια λυπημένη ενήλικη.

Περνούσα μια κρίση μέσης ηλικίας; Το μόνο πράγμα που με έκανε να νιώθω καλά κατά τη διάρκεια αυτού του εφιάλτη ήταν το να ζωγραφίζω. Άρχισα να ζωγραφίζω άσκοπα πορτραίτα με τον Nick Cave να κλαίει πάνω από ποτήρια παγωτού, της Siouxsie Sioux να καταβροχθίζει tacos, των The Sisters Of Mercy με πρόσωπα γεμάτα ζάχαρη και κανέλα από ντονατσάκια κανέλας (τα γνωστά Αμερικάνικα cinnabons). Όσο περνούσε ο καιρός τόσο πιο «surreal» γίνονταν τα σχέδιά μου».

Ο Nick Cave  ήταν μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία για μένα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και έγινε η μουσική που ισοδυναμούσε με τα λαζάνια της γιαγιάς μου. «Καταβρόχθιζα» τη μουσική του και την άκουγα αχόρταγα για μήνες. Ήταν οικείο και παρήγορο. Σκεφτόμουν οποιοδήποτε συναίσθημα μπορεί να ένιωθαν οι «emotional eaters» (συναισθηματικοί καταναλωτές) μετά την κατανάλωση ενός παγωτού και το συνέδεα με το «Your Funeral…My Trial» ( Οι κηδείες σας…η δίκη μου).  Πληγωμένος και αυτός όπως και εγώ, υπενθύμιζα στον εαυτό μου ότι ο Nick Cave έχει περάσει χειρότερα. Αναρωτιόμουν τι θα έκανε αυτός κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας περιόδου και έπιασα τον εαυτό μου να φτιάχνει άσκοπα εικόνες του Cave να κλαψουρίζει καθώς τρώει. Κάθε μέρα που τα σχέδια μου γίνονταν λίγο πιο περίεργα, η διάθεση μου γινόταν ακόμα καλύτερη!

Τελικά, άρχισα να μοιράζομαι τα σχέδιά μου και με άλλους και όλοι ήθελαν να δουν τον Morrissey να βάζει κάτι στο στόμα του. Και ποιος δεν θα ήθελε; Ήταν υποχρέωσή μου πλέον να φτιάχνω ζωγραφιές του Morrissey να καταβροχθίζει φαγητά».

Ο μικρόκοσμος λάτρεψε τα σχέδια της Automne και ζήτησε από τον Joshua Ploeg να φτιάξει μια συνταγή για καθένα από τα πορτραίτα της. Τα θεαματικά αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας θα τα βρείτε μέσα από τα βιβλία τους!

«Ταΐζω το συναίσθημά μου»

Αναλύοντας την κατάσταση της Autumn:

“Συναισθηματική” ή βιολογική πείνα;

Η συναισθηματική και η βιολογική πείνα είναι δύσκολα διακριτές.

Όταν αναφερόμαστε στην βιολογική πείνα εννοούμε το αίσθημα της πείνας που καταφθάνει όταν πεινάμε, πραγματικά. Δηλαδή όταν η γλυκόζη του αίματος πέφτει κάτω από τα φυσιολογικά επίπεδα και το σώμα “δίνει σήμα” στον εγκέφαλο ότι χρειάζεται ενέργεια. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες πείνας, ο άνθρωπος τρώει μια κανονική μερίδα φαγητού ακριβώς για να καλύψει την πείνα του και να δώσει στον οργανισμό του την ενέργεια που χρειάζεται. Η βιολογική πείνα δεν έχει να κάνει με την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφίμων, όπως είναι τα γλυκά ή το junk food.

Η συναισθηματική πείνα από την άλλη, αναφέρεται στην κατάσταση εκείνη κατά την οποία η τροφή λαμβάνεται για την κάλυψη συναισθηματικών αναγκών που δεν καλύπτονται με άλλους τρόπους. Μια συγκεκριμένη συναισθηματική κατάσταση όπως η μοναξιά, η βαρεμάρα, η ντροπή, η θλίψη προκαλούν την αναζήτηση και λήψη τροφής και δεν σχετίζεται με το πραγματικό αίσθημα της πείνας. Μόλις κάποιος δεν νιώθει κανείς καλά, αναζητά άμεσα το φαγητό και συνήθως στρέφεται σε τροφές με υψηλή θερμιδική αξία, πλούσιες σε λίπος ή ζάχαρη και στο junk food. Οι τροφές αυτές δεν επιλέγονται τυχαία όταν είμαστε σε συναισθηματική ανισορροπία.

«Η σύνδεση ενός γλυκού ή ενός αγαπημένου φαγητού με την κάλυψη ενός συναισθηματικού κενού στην ενήλική ζωή σου εντυπώθηκε ασυνείδητα στο μυαλό σου όταν μετά από μια καλή πράξη ως παιδί η μητέρα σου σε επιβράβευε με ένα παγωτό ή με ένα «junior» από τα Goody’s.  Έτσι, όταν ως ενήλική φοιτήτρια κόπηκες σε ένα μάθημα στη σχολή σου, αμέσως κάλυψες την αποτυχία σου με μια ολόκληρη τούρτα. Επίσης, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τα περισσότερα τρόφιμα που δεν μπορούμε να σταματήσουμε να καταναλώνουμε ενεργοποιούν παραπάνω από μια αισθήσεις και επηρεάζουν άμεσα ορισμένες ορμόνες του εγκεφάλου. Τα πατατάκια για παράδειγμα, είναι μια συναρπαστική σύνθεση της βιομηχανίας τροφίμων και πράγματι, «κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο ένα». Είναι πλούσια σε κορεσμένο λίπος, έχουν αλάτι και ζάχαρη, δυο συστατικά που το ένα αυξάνει την γευστική ένταση του άλλου, είναι υδατάνθρακας και «ταΐζει»  κατευθείαν τον εγκέφαλο προσφέροντας άμεσα αίσθημα ευφορίας.

«Η ψυχολογία της διατροφής»

Η ψυχολόγος Καλλιόπη Εμμανουηλίδου, στο βιβλίο της «Η ψυχολογία της διατροφής» μας αναφέρει ένα ακόμα παράδειγμα σύνδεσης ενός λατρεμένου τροφίμου, της σοκολάτας με την κάλυψη του συναισθηματικού μας κενού.

«Chocoholic» – Το παράδειγμα της σοκολάτας

Η αγαπημένη αυτή τροφή αποτελεί ένα παράδειγμα για το πώς οι ουσίες ενός τροφίμου συνδέονται με τα ανθρώπινα συναισθήματα. Η σοκολάτα αποτελείται από 300 και περισσότερες ουσίες, πολλές από τις οποίες επιδρούν στον εγκέφαλο. Οι τροφές που συνδυάζουν υδατάνθρακες και λιπαρά βοηθούν στην έκκριση των ενδορφινών, που είναι τα φυσικά παυσίπονα- οπιούχα του σώματος. Επιπλέον, η σοκολάτα περιέχει φαινυλαιθυλαμίνη, μια ουσία που προκαλεί κατευθείαν την έκκριση ενδορφίνης και που έχει συνδεθεί και με τον ερωτισμό.

Ο καθηγητής Parker (Parker κ.ά., 2006) στη μελέτη που έκανε σχετικά με αυτές αναγνώρισε ότι υπάρχουν άτομα που αναζητούν στη σοκολάτα μια οπιοειδή επίδραση, η οποία διαφέρει από το σύστημα έκκρισης της ντοπαμίνης. Ωστόσο η συναισθηματική ευφορία δε διαρκεί πολύ – ακόμα και οι «συναισθηματικοί καταναλωτές» της σοκολάτας αναγνωρίζουν ότι σύντομα τα οποιαδήποτε αρνητικά συναισθήματα επιστρέφουν. Τελικά φαίνεται ότι το ποιοι νευροδιαβιβαστές θα εκκριθούν εξαρτάται από τα κίνητρα που είχε ο καταναλωτής πριν από την κατανάλωση. Οι Macht και Dettmer (2006) εξέτασαν τη διάθεση και τα συναισθήματα που ακολουθούν μετά την κατανάλωση σοκολάτας σε σύγκριση με την κατανάλωση ενός υγιεινού σνακ, όπως ενός μήλου. Βρήκαν λοιπόν ότι η σοκολάτα μείωνε την πείνα, ανέβαζε τη διάθεση και την ενέργεια περισσότερο από το μήλο. Επιπρόσθετα, η σοκολάτα έφερνε συναισθήματα χαράς αλλά και ενοχών. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Rose κ.ά. (2010) στην έρευνά τους βρήκαν μια σύνδεση ανάμεσα στην αυξημένη κατανάλωση σοκολάτας και στην κατάθλιψη. Ωστόσο η σχέση αυτή δεν είναι απαραίτητα αιτιακή (δηλαδή η σοκολάτα δεν προκαλεί απαραιτήτως καταθλιπτικά συμπτώματα, και αντίστροφα: η κατάθλιψη δεν οδηγεί απαραιτήτως στην κατανάλωση σοκολάτας).

«Burgerholic» – ο εθισμός στο «βρώμικο» είναι αποδεδειγμένος!

Πρόσφατα πειράματα  έδειξαν ότι πειραματόζωα μπορεί να εθιστούν πολύ ευκολότερα στις ανθυγιεινές τροφές, απ’ ό ,τι σε αντίστοιχες πιο υγιεινές επιλογές, ενώ σύμφωνα με έρευνες ο εθισμός στο junk food μπορεί να είναι τόσο ισχυρός, όσο και ο εθισμός σε μια ναρκωτική ουσία. Αυτό συμβαίνει γιατί τα συστατικά που περιέχονται σε αυτές τις τροφές είναι τόσο επεξεργασμένες που οργανισμός τα απορροφά σχεδόν αμέσως (σε σχέση με άλλες τροφές όπως τα προϊόντα ολικής), με αποτέλεσμα τα επίπεδα της γλυκόζης στον οργανισμό να εκτοξεύονται με την ίδια ταχύτητα με την οποία  πέφτουν, έτσι ώστε πολύ σύντομα το αίσθημα πείνας να επιστρέφει ισχυρότερο. Η συγκεκριμένη βίαιη αντίδραση του οργανισμού έχει παρατηρηθεί σε 2 ακόμη περιπτώσεις: Το αλκοόλ και τις ναρκωτικές ουσίες.

Έρευνα που διεξήχθη με τη βοήθεια μαγνητικού τομογράφου, κατέγραψε πως η περιοχή του εγκεφάλου που  είναι συνδυασμένη με το αίσθημα ευφορίας είναι ιδιαίτερα  ευαίσθητη στην διέγερση που προκαλεί στο junk food, με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος των ατόμων εθισμένων στο αλκοόλ και ναρκωτικές ουσίες. Έτσι, λοιπόν εξηγείται όλη αυτή η αδυναμία στο burger, την πίτσα και τις τηγανητές πατάτες όταν η διάθεση μας είναι “πεσμένη”.

Η Autumn είναι ένα παράδειγμα που επιβεβαιώνει ακόμα περισσότερο τη σύνδεση μεταξύ της συναισθηματικής μας κατάστασης και της όρεξής μας. Όπως έχει αποδειχθεί και από σύγχρονες έρευνες, υπάρχει μια νοητή γραμμή που συνδέει τον εγκέφαλο με το γαστρεντερικό μας σύστημα. Αυτοί οι «δυο εγκέφαλοι» αλληλοεπιδρούν τόσο πολύ  που οποιαδήποτε αλλαγή στη διάθεση ή το συναίσθημα μας μπορεί να επηρεάσει άρδην την όρεξη μας. Πόσες φορές είστε στεναχωρημένοι και ψάχνετε απεγνωσμένα ένα κομμάτι γλυκό ή σας κόβετε απότομα η όρεξη που ακόμα και το νερό σας ενοχλεί;

Στην περίπτωση της Autumn, αυτό που λειτούργησε σαν «ασπίδα προστασίας» απέναντι στην κατάθλιψη την περίοδο που βίωνε την πιο στρεσογόνα φάση της ζωής της ήταν η εργοθεραπεία. Δούλευε πάνω σε ένα project χωρίς καν να το ξέρει. Αν δεν είστε καλλιτέχνες και περνάτε μια περίοδο άγχους και συναισθηματικής υπερφαγίας υπάρχει και άλλος τρόπος για να ισορροπήσετε ανάμεσα στο φαγητό και το συναίσθημα.

 Μια άλλη μέθοδος για να βελτιώσουμε την ψυχολογική μας κατάσταση και να αποβάλλουμε το stress είναι η ένταξη οποιασδήποτε μορφής δραστηριότητας στην καθημερινότητά μας, είτε αυτή λέγεται τένις, μπάσκετ, τραμπολίνο, είτε περπάτημα και Yoga κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο.

Αν η κατανάλωση ορισμένων τροφών μπορεί να επηρεάζει σημαντικά την ψυχολογία μας, σκεφτείτε τι μπορεί να κάνει η άσκηση, η οποία αποδεδειγμένα ενεργοποιεί μηχανισμούς στο σώμα οι οποίοι προκαλούν την έκκριση συγκεκριμένων ορμονών, τις «ορμόνες της χαράς» ή αλλιώς ενδορφίνες.

Επανερχόμαστε στην ιστορία με τις vegan συνταγές λοιπόν…

Αν και το συγκεκριμένο concept εμπνεύστηκε μια περίοδο όπου οι περισσότεροι θα καταβρόχθιζαν μανιωδώς κάθε λογής «διατροφικό σκουπίδι» για να πνίξουν τον πόνο τους, είχε ως αποτέλεσμα όχι μόνο να μην προωθήσει το junk food αλλά να προκαλέσει μια στροφή στη χορτοφαγική διατροφή, η οποία υποστηρίχθηκε από τον χορτοφάγο chef – Joshua Ploeg.

Ο chef Joshua Ploeg ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο φτιάχνοντας πιάτα για vegans. Eίναι ο συγγραφέας πολλών βιβλίων μαγειρικής vegan, όπως το “This Ain’t No Picnic: Your Punk Rock Vegan Cookbook και όταν δεν μαγειρεύει συνήθως τραγουδάει σε punk μπάντες.

Ας πάρουμε μια “γεύση” από τις εικονογραφημένες vegan συνταγές του:

Πώς θα ξεχωρίσουμε την πραγματική από την συναισθηματική πείνα;

•  Η συναισθηματική πείνα εμφανίζεται ξαφνικά ενώ η φυσική πείνα σταδιακά.
• Όταν τρώμε για να καλύψουμε ένα συναισθηματικό κενό αναζητάμε συγκεκριμένες τροφές όπως παγωτά, γλυκά κτλ, ενώ στην πραγματική πείνα είμαστε ανοιχτοί σε ποικιλία φαγητών.
• Η συναισθηματική πείνα πρέπει να ικανοποιηθεί άμεσα ενώ η πραγματική μπορεί να περιμένει..
• Στην περίπτωση της συναισθηματικής πείνας συνεχίζουμε να τρώμε ακόμη κι αν έχουμε χορτάσει, ενώ στην πραγματική πείνα σταματάμε εκεί που έρχεται ο κορεσμός.
• Το συναισθηματικό φαγητό μπορεί να μας δημιουργήσει συναισθήματα ενοχής, σε αντίθεση με την περίπτωση που τρώμε επειδή πεινάμε πραγματικά.

Πως θα αντιμετωπίσετε την συναισθηματική πείνα; 

Εάν νομίζετε ότι τείνετε να τρώτε «συναισθηματικά» , η συνήθεια σας αυτή μπορεί να σαμποτάρει οποιαδήποτε προσπάθεια σας για απώλεια βάρους. Για να βελτιώσετε την αποτελεσματικότητα της προσπάθειας σας και να τηρήσετε τη δίαιτα σας, προσπαθήστε να

1)Εξασκήσετε τον εαυτό σας στο να αναγνωρίζει τη διαφορά μεταξύ πείνας και όρεξης. Όταν τρώμε για συναισθηματικούς λόγους, το μυαλό μας «πεινάει» περισσότερο από το στομάχι μας. Ρωτήστε τον εαυτό σας «πεινάω πραγματικά;» κι έχετε υπόψη σας ότι η συναισθηματική πείνα είναι πιο ξαφνική κι επείγουσα από την πραγματική, σωματική πείνα που είναι πιο σταδιακή κι «υπομονετική».

2) Εφόσον μάθετε να αναγνωρίζετε πότε πεινάτε πραγματικά, αποφύγετε να αφήσετε τη διάθεση σας να σας σπρώξει στο φαγητό. Ο,τι συναίσθημα κι αν βιώνετε, θυμηθείτε ότι η κατάναλωση τροφής για συναισθηματικούς λόγους έχει μόνο παροδικά ωφέλη και οτι πιθανόν να σας κάνει να νιώσετε τύψεις μετά. Δοκιμάστε να βρείτε εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισης των συναισθημάτων σας. Εάν νιώθετε άγχος, σκεφτείτε τι άλλο θα μπορούσε να έχει χαλαρωτική επίδραση πάνω σας. Εάν είστε θλιμμένοι ή θυμωμένοι, σκεφτείτε τι θα κάνατε εάν ξέρατε ότι δεν γίνεται να έχετε πρόσβαση σε φαγητό και θα έπρεπε να ανακουφίσετε τον εαυτό σας με άλλους τρόπους.

3) Καταναλώστε το φαγητό σας αργά, συνειδητά, απολαμβάνοντας και παρατηρώντας τη μυρωδιά, την όψη, την υφή την αίσθηση που νιώθετε στο στόμα σας καθώς και την αίσθηση που υπάρχει στο σώμα σας αφού το καταπιείτε.Όσο πιο ενσυνείδητα τρώτε, τόσο περισσότερο θα είστε σε θέση να καταλάβετε πότε χορτάσατε και να μην υπερφορτώνετε το στομάχι σας με τροφή που δεν είναι απαραίτητη. Το να ξέρετε πότε θα σταματήσετε είναι ένα από τα κλειδιά της αποτελεσματικής απώλειας βάρους.

4) Μην ξεχνάτε να ασκείστε. Τώρα εάν σκέφτεστε ότι δεν είστε ιδιαίτερα «αθλητικός τύπος» και η λέξη άσκηση σας προκαλεί μια αίσθηση κούρασης και μόνο που την ακούτε, αυτό πιθανώς συμβαίνει γιατί ποτέ δεν συνδέσατε την αίσθηση της ευχαρίστησης με την σκέψη της γυμναστικής/άσκησης. Ίσως να φαντάζεστε τον εαυτό σας να ξεφυσάει καταιδρωμένος πάνω στο διάδρομο του γυμναστηρίου ενώ οι διπλανοί συναθλούμενοι φαίνονται να διασκεδάζουν …Η αλήθεια βέβαια είναι ότι εάν θέλετε να αυξήσετε την πιθανότητα να ασκείστε τακτικά , θα πρέπει να βοηθήσετε τον εαυτό σας να ανακαλύψει την ευχαρίστηση της άσκησης, της κίνησης του σώματος σας. Θυμηθείτε ότι άσκηση δε σημαίνει απαραίτητα γυμναστήριο, και πιθανόν κάποιες δραστηριότητες να σας ταιριάζουν περισσότερο από κάποιες άλλες π.χ περπάτημα ή χορός.

Βιβλιογραφία

Van Oudenhove, L. et al.(2011). Fatty acid–induced gut-brain signaling attenuates neural and behavioral effects of sad emotion in humans. J Clin Invest. ;121(8):3094–3099

Εμμανουιλίδου Καλλιόπη. (Σεπτέμβριος 2013). Η ψυχολογία της διατροφής. Εκδόσεις Μεταίχμιο.